เห็นปอนด์เขียนเรื่องการสัมภาษณ์สาย design แล้ว ผมขอเขียนบ้าง

สาย Web Marketing ที่ผมสัมภาษณ์ มีจำนวนผู้มาสัมภาษณ์มากกว่าจำนวนที่รับได้ประมาณ 1 เท่าตัว แปลว่า ในทุกๆ 2 คนที่มาสัมภาษณ์ จะมีโอกาสได้แค่ 1 คนเท่านั้น โอกาสพอๆ กับโยนหัวโยนก้อย

ตอนที่ผมคัดคนมาสัมภาษณ์ ผมเลือกจากน้องหลายๆแบบ คือ (1) น้องที่เรียนการตลาด ด้วยหวังว่าเวลาพูดภาษาการตลาดในค่าย น้องจะช่วยเอาไปถ่ายทอดให้เพื่อนๆ ฟังได้ (2) น้องที่มีประสบการณ์ลงมือทำ ไม่ว่าจะเป็น SEO, Affiliate, Amazon, เปิดร้าน ขายของ online, ขายของผ่าน facebook (3) น้องที่มีประสบการณ์ประกวดแผนธุรกิจ เพราะน่าจะช่วยเพื่อนๆ เรื่อง โครงสร้างของการนำเสนองานได้ดี

มีน้องๆ หลายคนบอกว่าตัวเองไม่ค่อยรู้เรื่อง และอยากได้โอกาสมาเรียนรู้ รับความรู้จากในค่าย ซึ่งจริงๆ ผมนิยมคนมีความตั้งใจเรียนรู้สิ่งใหม่ แต่จำนวนผู้เข้าสมัครมีมากเหลือเกิน ผมจึงขอเลือก ลับมีดที่คมมากกว่าให้คมมากขึ้นไปอีก มากกว่า ลับมีดที่คมน้อยกว่า เนื่องด้วยเวลาที่มีในค่ายมีจำกัด

ผมใช้เวลาในการสัมภาษณ์ เพื่อดูว่า ตัวจริง เหมือนกับที่เขียนมาในใบสมัครหรือไม่ และพิจารณาเรื่องอื่นๆ ที่ไม่ได้เขียนมาในตอนสมัคร คือ (1) ดูว่าอนาคตน้องอยากทำอะไร ซึ่งบอกตามตรงว่า ผมเลือกให้โอกาสกับน้องๆที่ตั้งใจจะประกอบอาชีพ หรือทำงานในสายงานที่เกี่ยวข้อง มากกว่าน้องๆ ที่น่าจะเก่ง แต่อยากไปทำงานในสายงานอื่น (2) ดูความตั้งใจในการเข้าค่าย ผ่านทางความพยายามทำการบ้านมา (3) ดูความรู้ ความคิดเชิงวิเคราะห์ และตรรกะผ่านการบ้านเช่นกัน (4) ดูบุคลิกลักษณะ พูดจารู้เรื่องหรือไม่ เพราะการสื่อสารเป็นสิ่งสำคัญในการทำงานร่วมกันเป็นทีม สุดท้ายผมขอสามคำ … ไม่ได้หวังอะไรมาก นอกจากดูไหวพริบ ความไวในการคิด และทัศนคติ

เวลาที่ใช้สัมภาษณ์แต่ละคน มีไม่มาก แต่ไม่น้อยเกินกว่าที่จะทำให้ผมเลือกได้ว่าอยากจะให้คนไหนไปค่ายมากกว่าอีกคน อย่างที่บอกว่าน้องๆ แต่ละคนที่มาสัมภาษณ์ล้วนแล้วแต่เก่งๆ กันทั้งนั้น เพราะฉะนั้นต้องขอยินดีกับน้องๆ ที่ได้ไปค่าย เราจะได้เจอกัน 4 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อยครับ น้องๆ ที่ยังไม่ได้ไป ถ้าอยู่ปี 1-3 ผมเชิญชวนให้มาสมัครใหม่ปีหน้า ส่วนน้องที่อยู่ปี 4 แล้ว แม้จะไม่ได้ไปค่ายนี้ แต่ถ้าสนใจเรียนรู้ หาประสบการณ์ในสายงานทางด้านนี้ ติดต่อผมมาทาง Twitter ที่ @siwat ครับ ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะครับผม